Interview Anita Arts: De bergen in

Anita Arts, jurist voor Nederland bij Charles River Labatories, bedacht tijdens een wintersport dat het misschien leuk was ook eens in de zomer naar de bergen te gaan. Sindsdien is zij een fervent bergwandelaar.

‘Wandelen deed ik tot een jaar of tien geleden alleen in Nederland. Dat is makkelijk lopen want alles is vlak, hoewel het bij mij in de buurt wel heuvelachtig is, ik woon in de buurt van Groesbeek. In de winter gaan we altijd skiën in de bergen. Een berglandschap maakt diepe indruk op mij. Het is zo groots, je hebt zulke prachtige uitzichten. We besloten er ook eens te gaan kijken als er geen sneeuw ligt, in de zomer. Zo zijn we zo’n tien jaar geleden begonnen met bergwandelen. Ik wandel met mijn man, en inmiddels ook met onze dochter die nu zes jaar is.’

‘Het was direct een groot succes, we vinden het heerlijk om in de bergen te lopen. We wandelen, we klimmen niet echt, hoewel je soms wel je handen nodig hebt. Iedere zomer gaan we een paar weken naar Oostenrijk, soms naar Italië. Elke dag wandelen. Soms nemen we een liftje of een gondel naar boven of juist naar beneden. Omhoog lopen vraagt meer van je uithoudingsvermogen, naar beneden lopen meer van je spieren en gewrichten. Met een goede techniek, een beetje door de knieën zakken, belast je die minder.’

‘We zoeken zelf onze bestemmingen en wandelroutes uit. In Oostenrijk zijn de paden goed gemarkeerd. Op de bordjes staat vaak de tijd aangegeven, niet het aantal kilometers van een pad. Dat klopt meestal redelijk. Soms doen we themaroutes, die speciaal voor kinderen worden uitgezet. Een heksenroute bijvoorbeeld, met opdrachten over heksen en tovenarij, met stickers en een opschrijfboekje. Of een piratenroute, waarbij je een schat vindt. Zo blijft het ook voor onze dochter leuk. Als je met kinderen te lang gaat lopen, verliezen ze de lol. Je moet echt opletten wat je doet, anders maak je het ze tegen. Onze dochter vindt het gelukkig nog steeds ontzettend leuk, net als wij. De natuur, de frisse lucht, de uitzichten, de rust. Wat geniet ik daarvan.’

‘Als onze dochter ouder is, zou ik wel eens echt willen gaan klimmen. Met touwen en met een gids. Ik ben wel eens op een klimmuur geweest om te kijken hoe het bevalt om zo hoog te zijn. Laatst heb ik een route geklommen langs bomen, die met elkaar zijn verbonden. Je wordt gezekerd aan een touw en loopt over planken, balken en touwbruggen, alles op een paar meter boven de grond. Ik moet wel aan die hoogte wennen, en leren te vertrouwen op het materiaal. Ik denk dat ik over een paar jaar een klimcursus ga doen om daarna nog meer van de bergen te kunnen genieten.’